No More Heroes: Όνειρα φτιαχμένα απο Φωτιά

Όνειρα φτιαγμένα απο φωτιά,

όχι απο αυτήν που καίει μαγαζιά ,σημαίες, πανεπιστήμια.

Αυτή η φλόγα που δίνει ζωή στον κάθε άνθρωπο που τρέχει αίμα στις φλέβες του και όχι νερό.
Διάβασα χθές την ανακοίνωση των παιδιών που "κατέλαβαν" τον τηλεοπτικό Αερά της ΕΡΤ και νιώθω βαθιά μέσα μου πως ήταν ένα ξυπνητήρι των παιδίων σε αυτούς που κοιμήθηκαν και σε όσους δεν ζήσαν ξύπνιοι ποτέ.

Όταν με παγερή ψυχραιμία και με αυτοπεποίθηση μια κυβέρνηση υποδέχεται κάθε διαμαρτυρία είναι φυσιολογικό να γεννιέται οργή που δεν ξέρεις πως θα εκτονωθεί(ακόμα και όταν μπάτσοι κουκουλοφόροι συμμετέχουν στο όργιο της βίας).

Τα παιδιά έχουν δικαίωμα στην επανάσταση.Εμείς έχουμε υποχρέωση να δείξουμε πως ο πως υπάρχουν και άλλοι δρόμοι πέρα απο τη μαστούρα του διαδικτύου και την κατάντια του ανταγωνισμού για να φάν το διπλανό τους και να επιβιώσουν.

Με το φόνο του Αλέξη πολλά φανερώθηκαν.
Οι μπάτσοι πουβγάλαν με δολοφονικό τρόπο το κόμπλεξ τους γιατί βαρέθηκαν να τους λένε κότες και να τους έχουνε για σάκους του μποξ
Τα παιδιά που δεν ήξεραν τι τους φταίει που είνα πλακωμένη η ψυχή τους απο την ανασφάλεια και το συναισθηματικό κένο που γκρεμίζουν την καθημερινότητα τους.
Οι γονείς που δεν ξέρουν τι φταίει γιατί αυτοί κάνουν το χρέος τους και τους δίνουν χαρτζιλίκι
Οι καταστηματάρχες γίνανε το λαϊκό άλλοθι της κυβέρνησης για τη δικιά της ανυπαρξία.
Για την κυβέρνηση που μπουκώνει στόματα με αποζημιώσεις και αυτή τη σειρά της για να μοιράσει το μίσος στα δύο

Και εμείς οι άλλοι που αποσβολωμένοι κοιτάμε και ρωτάμε μα γιατί,τι , πως , ποιός....
Ναρκωμένοι απο τη βόλεψη γιατι νομίζουμε πως εξαντλείται κάθε ατομικό δικαίωμα σε μια δημοκρατία να υπερασπίζεσαι την πάρτη σου.
Οι έφηβοι για όσους υπήρξαν δεν έχουν την ωριμότητα και τη γνώση να κάνουν συγκεκριμένες προτάσεις.Σκεφτήτε ένα μωρό ανάλογα βάζει τα κλάματα γιατί πεινάει αλλα εκεί εμείς ως ώριμοι γονείς του δίνουμε το γάλα γιατί ξέρουμε πως αυτό του λείπει.Κανένα μωρό όταν έκλαψε δεν είπε "μητέρα το γάλα μου είναι στο ψυγείο ,ζέστανε το και δωστο γιατι πεθαίνω της πείνας" και επίσης πατέρα έαν τελείωσε το γάλα φρόντισε τη Δευτέρα που θα πληρωθείς να προμηθευτείς γιατι θα ξαναπεινάσω".
Έτσι και οι έφηβοι ( στην ηλικία ή στο μυαλό) παρασύρονται και κλαίνε διαμαρτύρονται και λένε "δώστε λίγη σημασία" "δουλέψτε για έμας".

Τώρα μας χρειάζονται ,τώρα είναι η στιγμή να γίνει η αλληλεγγύη ξανά μια μόδα ιστορική που δε θα ξεπεραστεί
Αλλά και πάλι η μίμηση του επιτυχημένου κλεφτοκοτά θα γίνει πρότυπο.
Και πάλι η βόλεψη θα πνίξει στη ρουτίνα κάθε αντανακλαστικό αντίδρασης στο φθηνό δεδομένο.
Και πάλι η λογική θα κερδίσει Αυτή η ριμάδα που έχει γίνει το όπλο των σωστών απέναντι σε αυτούς που έχουν "αποκλίνουσες συμπεριφορές".
Σαν τέτοιο παιδί και εγώ που στα 17 το 1997 θεωρήθηκε αποκλίνουσα η συμπεριφορά μου στο σχολείο όταν μου ζήτησαν να γράψω έκθεση με -σκελετό- και τετριμμένα επιχειρήματα και το αρνήθηκα.Έφυγα απο το σχολείο ,δε με χωρούσα πουθενά και ο διευθυντής επιχείρησε να στρέψει την οργή των συμμαθητών μου εναντίον μου λέγοντας του πως θα χάσουν την πενθήμερη εκδρομή.
Στο ίδιο έργο θεατές μου λέγαν , μου λεν και τώρα υπάρχουν όργανα διαδικασίες σε μια συντεταγμένη πολιτεία. Πως όμως όλα αυτα να πείσουν έαν δεν λειτουργήσουν-αληθινά με νόημα, με στόχο συγκεκριμένο να υπερασπιστούν τον άνθρωπο και τις ανάγκες του.

Ο Κοροβέσης είπε πως όλοι κρύβουμε ένα Μπάτσο μέσα μας και μας φοβίζει.